Ik lees een boek over conceptuele marketing. Lastig te lezen, maar er staan ook leuke feitjes in. Eén van de uitspraken is: “Denken kost moeite, dus de meeste mensen vermijden het”. Mijn eerste gedachte was: een beetje raar. Tot dat ik een kleine boodschap moet doen.
De casus
Voor mijn vrouw maagtabletten halen: “die tabletten met zo’n brandweermannetje erop”. Mijn uitdaging was dat ik deze tabletten ging kopen in de winkel waar mijn vrouw mij voor heeft gewaarschuwd. Maar het lag op de route en ik ben niet zo bang uitgevallen.
Hoe zou ik het graag zien?
Verkoper: Goedemiddag…, kan ik u helpen?
Ik : Ja, ik wil graag maagtabletten. Die met dat brandweermannetje erop
Verkoper: Ok. Dat is dan drie euro. (meest ideaal)
Of
Verkoper: is het voor u?
Ik: Nee, voor mijn vrouw die 37 weken zwanger is.
Verkoper: Ok. Dat is dan drie euro. (minder ideaal)
De verkoper begrijpt dat het voor mijn vrouw is en dat ik niet in problemen gebracht wil worden. Hij begrijpt dat als ik terugkom met iets anders, dan ik dan:
- niet goed geluisterd heb
- weer eigenwijs ben geweest
- het voorbeeld ben dat mannen niets kunnen
- etc…
Maar wat gebeurde er in werkelijkheid
Verkoper: Goedemiddag…, kan ik u helpen?
Ik: Ja, ik wil graag maagtabletten. Die met dat brandweermannetje erop
Verkoper: “die heb ik hier”. Maar ja…..ik zou het niet doen
Ik: “Want….?
Verkoper: Kijk. Die tabletten helpen wel om de symptomen te bestrijden, maar het lost de kwaal niet op. Er zijn veel mensen met brandend maagzuur. Het is een gevolg van de maatschappij. We zijn veel te druk. Ik heb (toevallig) ook een aantal producten die de kwaal aanpakken. Dat is toch veel effectiever.
Verkoper is nu in zijn element: “eigenlijk kunt u kiezen uit drie producten”. Deze kost… ….etc etc. De duurste is de beste natuurlijk….
Verkoper: heeft u eigenlijk vaak last van brandend maagzuur?
Ik: “Nee, nooit!”
Verkoper kijkt mij vragend aan.
Ik: “Het is voor mijn vrouw. Ze is 37 weken zwanger.”
De verkoper wilde nu mijn vrouw tot onderwerp van gesprek maken. Maar gelukkig herpakte hij zich op tijd.
Verkoper: Ok. Dat is dan drie euro.
Evaluatie
Deze eigenaar van de drogist was denk ik net terug van de cursus “Upselling in de retail”. De insteek was direct mij naar een ander product te verleiden. Waarom niet eerst even wat meer informatie aan mij vragen? Als hij eerst had gevraagd of ik vaak last heb van brandend maagzuur, was de conversatie heel anders gelopen. Waarom deed de verkoper dat?
“Denken kost moeite, dus de meeste mensen vermijden het”. Het is natuurlijk geen wetenschappelijk bewijs, maar tenminste een sterke aanwijzing.
Conslusie:
Het is een waardeloze winkel. Let vooral op je portemonnee: niet vanwege de winkeldieven, maar de verkoper die hem figuurlijk leeg trekt. Het bezorgt je gewoon een slecht gevoel. Mijn vrouw had gelijk, eigenlijk altijd…